Historia kościoła Świętych Piotra i Pawła
Nowy parafialny „Przewodnik” po kościele
Kościół Św. Św. Piotra i Pawła został wzniesiony jako pierwszy w Krakowie obiekt architektury barokowej, na miejscu niewielkiej gotyckiej świątyni, która spaliła się w r. 1455.
Budowę Kościoła Św. Św. Piotra i Pawła rozpoczęto w r. 1596 pod kierunkiem Józefa Britiusa, dla przybyłego do Krakowa w r. 1583 zakonu Jezuitów. Następnie budową kierował architekt zakonny Jan Maria Bernardoni z Como. Na skutek błędów budowy mury wznoszonej świątyni zaczęły się rysować tak, że musiano je rozebrać by pogłębić fundamenty. Dopiero budowniczy króla Zygmunta III Wazy, Jan Trevano z Lombardii, w latach 1605-1619 doprowadza ostatecznie budowę do końca.
Plan kościoła i fasady wzorowane są na wczesnobarokowych, jezuickich kościołach rzymskich Il Gesu Vignoli i S. Andrea della Valle Maderny. Kościół wzniesiono na planie krzyża łacińskiego, a zamiast naw bocznych wybudowano dwuszereg połączonych ze sobą kaplic. Przecięcie nawy z transeptem nakryto wielką kopułą.
Godne uwagi:
- Dekoracja stiukowa wnętrza kościoła, dzieło włoskiego artysty Jana Chrzciciela Falconiego, wykonana w latach 1619-1633.
- W bębnie kopuły, w niszach, umieszczone są złocone posągi czterech Ewangelistów, dzieło Falconiego.
- Pomnik bpa Andrzeja Trzebickiego, parapet chóru i anioł nad organami – późniejszy barok ze szkoły Baltazara Fontany.
- „Zwycięstwo pod Chocimiem” nad boczna kaplicą, dzieło Aleksandra Jana Tricjusza, malarza nadwornego Jana III Sobieskiego.
- „Katedra Rzymska” i „Katedra Antiocheńska” (boczne skrzydła głównego ołtarza) – dzieło Szymona Czechowicza z XVIII wieku.
- Pomnik Bartschów – po 1829.
- „Ecce Homo” – rzeźba Marcelego Guyskiego z XIX w.
- Monumentalne figury Apostołów przed kościołem, barok pochodzenia włoskiego z 1723r.
- W prezbiterium znajduje się grobowiec Sługi Bożego ks. Piotra Skargi Pawęskiego (†1612), jezuity, nadwornego kaznodziei królewskiego.
Obecnie kościół służy parafii Wszystkich Świętych.
